ไม่รักแม่ของตัวเอง ผิดมากไหม? หลายคนอยากถามจิตแพทย์

เราควรรู้สึกยังไงกับความรู้สึกนี้?

1. ยอมรับ ว่าความรู้สึกเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่สิ่งที่ต้องควบคุมให้ถูกต้อง

2. หาพื้นที่ปลอดภัยทางอารมณ์ เช่น นักจิตวิทยา กลุ่มบำบัด หรือคนที่รับฟังอย่างไม่ตัดสิน

3. แยกความรู้สึกกับพฤติกรรมออกจากกัน แม้เราจะไม่รู้สึกรักแต่ยังสามารถปฏิบัติต่อแม่อย่างมีมารยาทหรือเมตตาได้

หรือหากแม่มีพฤติกรรมทำร้ายซ้ำๆการเว้นระยะก็ไม่ใช่เรื่องผิด แต่คือการปกป้องตัวเราเอง

สถิติที่น่าคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์แม่ลูก

งานวิจัยพบว่าคนที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับพ่อแม่ในวัยเด็ก มีโอกาสซึมเศร้าในวัยผู้ใหญ่มากขึ้นถึงร้อยละ 44

ในแบบสอบถามจากกลุ่มผู้เข้ารับจิตบำบัดกว่า 1,200 คนในสหรัฐฯร้อยละ 37 เคยรู้สึกว่า “ไม่รักแม่ตัวเอง” หรือ “รักแบบห่างๆ” ผู้เข้าร่วม 1 ใน 5 ราย ระบุว่าวันแม่เป็นวันที่กระตุ้นความเศร้าและความรู้สึกผิด

แล้วเราจะก้าวต่อไปอย่างไร หากยังรู้สึกผิด?

- ฝึกCompassion กับตัวเอง เราไม่ผิดที่รู้สึกแบบนี้

- แทนที่จะบังคับให้รัก ลองเริ่มจากเข้าใจและอยู่ร่วมกันอย่างไม่เจ็บปวด

- หากแม่พร้อมเปลี่ยนแปลง อาจเริ่มจากการสื่อสารอย่างปลอดภัย

- ถ้าไม่ไหว การตั้งขอบเขต หรือเว้นระยะห่าง ก็เป็นทางเลือกที่ช่วยให้เราฟื้นฟูจิตใจได้

สรุป ความรักเกิดจากความสัมพันธ์ ไม่ใช่แค่สายเลือด สิ่งสำคัญคือการยอมรับความรู้สึก และปกป้องจิตใจของตัวเองอย่างที่ควรได้รับ เราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะรู้สึกซับซ้อนกับคนในครอบครัว

ความรักในครอบครัว ไม่ควรเป็นหน้าที่ๆต้องมี แต่ควรเป็นพื้นที่ที่ปลอดภัยสำหรับใจของเรา