ทำความรู้จัก Starbase ศูนย์พัฒนาและปล่อยจรวดของบริษัท SpaceX

อาณานิคมดาวอังคารเริ่มต้นที่นี่ ทำความรู้จักสตาร์เบส (Starbase) ศูนย์พัฒนาและปล่อยจรวดของบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX)

สตาร์เบส (Starbase) จุดเริ่มต้นของอาณานิคมดาวอังคารตามแนวคิดของบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) เริ่มต้นบริเวณหมู่บ้านเล็ก ๆ ชายหาดโบคา ชิกา เมืองคาเมรอน เคาน์ตี้ รัฐเท็กซัส ตอนใต้สุดของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นที่ตั้งของศูนย์พัฒนาจรวดและฐานปล่อยจรวดของบริษัทสเปซเอ็กซ์ (SpaceX) ซึ่งภายในได้รับการก่อสร้างและปรับเปลี่ยนที่อย่างรวดเร็วในช่วงเวลาไม่กี่ปี

พื้นที่ศูนย์พัฒนาจรวดประกอบด้วยอาคารขนาดใหญ่สำหรับใช้ก่อสร้างและประกอบจรวด ปัจจุบันประกอบด้วย

1. อาคารทรงสูงขนาดใหญ่ 4 แห่ง ใช้สำหรับประกอบจรวด คือ Low Bay, MidBay, HighBay และ New HighBay

2. อาคารทรงเต็นท์ขนาดใหญ่ 2 หลัง ใช้สำหรับผลิตชิ้นส่วนจรวด (Segment Manufacturing 1 และ 2)

3. อาคารขนาดเล็ก 2 หลัง ใช้เป็นสำนักงาน (Ground Fabrication Building) รับผิดชอบเรื่องเชื้อเพลิง (Propulsion Builing)

4. อาคารส่วนอื่น ๆ สำหรับใช้เป็นที่พักพนักงาน ชิ้นส่วนของจรวด พื้นที่จัดแสดงจรวดที่ผ่านการทดสอบและถังเก็บเชื้อเพลิงจรวด

พื้นที่ตรงกลางระหว่างศูนย์พัฒนาจรวดและฐานปล่อยจรวดเดิมนั้นเป็นหมู่บ้านบราวน์วิลล์ (Brownville) แต่ปัจจุบันบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) กำลังอยู่ในระหว่างการเจรจาซื้อที่ดินทั้งหมู่บ้านเพื่อสร้างเป็นศูนย์ติดต่อสื่อสารระหว่างยานอวกาศ ดาวเทียมและภาคพื้นโลก โดยการก่อสร้างได้ดำเนินการไปแล้วบางส่วน เช่น แผงโซลาร์เซลล์และจานรับส่งสัญญาณขนาดใหญ่ ควบคู่ไปกับการเจรจาต่อรองซื้อที่ดินจากชาวบ้าน

พื้นที่ฐานปล่อยจรวดของบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) พื้นที่บริเวณชายหาดโบคา ชิกา ห่างจากศูนย์พัฒนาจรวดและหมุ่บ้านบราวน์วิลล์ (Brownville) ประมาณ 2.4 กิโลเมตร เป็นที่ตั้งของฐานปล่อยจรวดของบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) ปัจจุบันสร้างฐานปล่อยจรวดเสร็จสิ้นไปแล้ว 1 ฐานปล่อย (Orbital Launch Pad 1) และตามแผนการที่บริษัทเปิดเผยจะมีการสร้างฐานปล่อยจรวดในบริเวณนี้ถึง 3 แห่ง รวมไปถึงถังเก็บเชื้อเพลิงจรวดขนาดใหญ่พร้อมระบบบริหารจัดการเชื้อเพลิงจรวด

จุดเด่นที่ทำให้ฐานปล่อยจรวดของบริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) มีความแตกต่างจากฐานปล่อยจรวดทั่วไป คือ มันถูกออกแบบให้รองรับการขึ้นลงของจรวดโดยใช้แขนหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ยกจรวด Super Heavy และยานอวกาศ Starship ขึ้นวางบนฐานปล่อยและเมื่อจรวด Super Heavy และยานอวกาศStarship เสร็จสิ้นภารกิจมันสามารถเดินทางกลับโลกเพื่อลงจอดโดยใช้แขนหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ดังกล่าวดักจับจรวดกลางอากาศ วิธีการดังกล่าวหากประสบความสำเร็จจะช่วยให้บริษัท สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) สามารถประหยัดงบประมาณลงไปได้มหาศาล จรวดและยานอวกาศสามารถนำกลับมาใช้งานซ้ำเพียงแค่เติมเชื้อเพลิง

อย่างไรก็ตามแนวคิดการปล่อยจรวดรูปแบบดังกล่าวยังคงรอการทดสอบอยู่ บริษัทวางแผนการทดสอบจรวด Super Heavy และส่งยานอวกาศ Starship ขึ้นสู่วงโคจรของโลกในช่วงปลายปี 2022 นี้ สำหรับการทดสอบครั้งแรกทั้งจรวด Super Heavy ยานอวกาศ Starship ยังคงใช้การทิ้งตัวลงบนผิวน้ำบริเวณมหาสมุทรแอตแลนติกและแปซิฟิก เพื่อเก็บข้อมูลและเตรียมความพร้อมสำหรับวิธีการลงจอดโดยใช้แขนหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ดักจับจรวดบริเวณฐานปล่อยจรวด