"แอนนี่ บรู๊ค" โพสต์ยาวกล่าวถึงพ่อเลี้ยงในใจกับความทรงจำที่งดงาม
อ่านไปซึ้งไป "แอนนี่ บรู๊ค" เล่าเรื่องราวในอดีตของ "พ่อเลี้ยง" และความทรงจำอันงดงามที่เธอไม่มีวันลืม
ทำเอาชาวเน็ตอ่านแล้วน้ำตาซึมกับเป็นแถว เมื่อนักแสดงสาว "แอนนี่ บรู๊ค" ที่นานๆ ทีจะเห็นเธออกมาโพสต์ร่ายยาวเล่าเรื่องราวในอดีตของเธอ แถมยังเล่าถึงความทรงจำของเธอที่มีต่อ "พ่อเลี้ยง" ที่เธอนั้นถึงกับบอกว่าทุกอักษรที่เธอพิมพ์ออกมานั้นกลั่นกรองออกมาจากใจและความทรงจำที่แสนงดงามของเธอเอง
โดย "แอนนี่ บรู๊ค" ได้โพสต์ขอความถึงพ่อเลี้ยงว่า "ตอน 7 ขวบ แอนมีพ่อเลี้ยงค่ะ พ่อเลี้ยงเป็นคนบ้านเดียวกับแม่ ต่างคนต่างมาทำงานที่โรงงานน้ำส้มสายชูและไม่รู้จักกันมาก่อน พ่อบอกแม่ว่าหากอยู่ กทม แอนจะไม่ได้เรียนหนังสือ 2 ท่านจึงตัดสินใจกลับบ้านนอก ทำกระท่อมมุงหญ้าคา คนบ้านเราใครจะทำบ้านเขาจะไปตัดไม้ไผ่ในป่า แล้วช่วยกันทำบ้าน จักหญ้าคามุงหลังคา 2 - 3 วันเสร็จได้กระท่อมเล็กๆ 1 หลัง พอจบ ป.6 แม่จะส่งแอนเข้า กทม ทำงานรับจ้าง แต่ครูที่โรงเรียนเข้ามาขอแม่ว่าขอให้ลูกชิงทุนก่อนเพราะเรียนดี ถ้าลูกสอบได้ขอให้เด็กได้เรียน ได้ต่อมัธยมที่เชียงใหม่ค่ะ รร.เจ้าฟ้าหญิงอุบลรัตน์ (หรือ เซนต์ปอลเดอร์ชาร์ตเป็น รร หญิงล้วนประจำ)...
ต่อมาแอนได้สอบทุนอีกรอบเข้ามาเรียนกรุงเทพ เจอต้มยำกุ้ง, เขาไม่จ้างเด็กจบใหม่ สิ่งที่เพื่อนๆ ทำคือแยกย้าย ส่วนแอนเลือกอยู่ต่อ ในกรุงเทพ นั่งรถเมล์ไปสยามทุกวันเดินตั้งแต่ 10 โมงเช้ายัน 1 ทุ่มจึงกลับที่พัก จนวันนึงได้เจอพี่คนสวยพาไปเดินแบบ เข้าโมเดลลิ่ง เงินก้อนแรกจากมอเตอร์โชว์ 10 วัน 45,000 บาท พ่อเอ่ยปากขอ บอกว่าขอบ้านให้แม่นะ แม่ต้องมีบ้าน เงินก้อนนี้สร้างบ้านหลังเล็กๆ นี้ทันที + จักยานให้พ่อคันนึง + เตาเผาถ่านให้พ่อ + ทองให้แม่ใส่ หลังสร้างบ้านได้ 6-7 ปี พ่อได้จากไปแบบกระทันหัน ติดเชื้อในกระแสเลือด (คาดว่าดื่มเหล้าต้มผิดกฏหมายทุกวันมันสะสม) ตั้งแต่มีพ่อเลี้ยงก็ไม่เคยรักพ่อเลยเพราะถูกปลูกฝังจากละครและข่าวว่าพ่อเลี้ยงทำร้ายลูก ไม่ชอบหน้าพ่อ, แต่ก็ค่อยๆคลายเพราะความรักที่พ่อมีให้ ตั้งแต่ 7 ขวบมันมีแต่มากขึ้น พอแม่ตีพ่อจะห้ามเสมอ พ่อเป็นคนไม่พูด พ่อเป็นคนเงียบๆ บุญแอนยังมี ก่อนพ่อเสีย 1 วัน พอแอนรู้ว่าพ่อป่วย เย็นนั้นไม่รู้คิดยังไง โทรหาพ่อบอกพ่อว่า "หนูรักพ่อนะขอโทษที่เคยแสดงออกไม่ดี พ่อให้อภัยหนูนะ" เสียงปลายสายคือเสียงสะอื้น พ่อร้องไห้ด้วยความยินดีทั้งๆ ที่ป่วย เลยบอกพ่อว่าพรุ่งนี้เจอกันนะหนูกำลังไปหาพ่อนะ...
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ตี 5 ของอีกวัน อาโทรมาบอกว่า พ่อเสียแล้วนะ งานศพพ่อ คนมาล้นไปถึงถนนใหญ่ เราเพิ่งรู้ว่า พ่อเป็นคนที่สร้างคุณงามความดี เป็นที่รักของคนทุกหมู่บ้าน. ในงานเก้าอี้ไม่พอเขาก็นั่งพื้นหญ้าเพื่อมางานศพพ่อ คนที่โรงงานปูนที่พ่อไปทำงานต่างบอกว่า พ่อชอบไปคุยให้คนที่โรงงานฟัง ว่าลูกสาวเก่ง ลูกสาวเป็นเด็กดี ลูกสาวเป็นนักเรียนทุน ลูกสาวสร้างบ้านให้เป็นกลากเกลื้อนหรือไม่สบาย นี่หายเพราะลูกสาวนะพ่อพูดเสมอกับทุกคนว่าแอนคือลูกสาวพ่อ.และพ่อรักแอนแค่ไหน พ่อจากไปตอนพ่ออายุได้ 42 เป็นการจากลาที่อย่างน้อยๆ ก็ได้พูดและกล้าพูดคำว่ารัก ครั้งแรกในชีวิต เหมือนพ่อรอฟังแอนอยู่ มันเปลี่ยนนิยามคำว่า "พ่อเลี้ยง" ในใจไปเลย พ่อเลี้ยง ที่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนโต พ่อที่เลี้ยงด้วยคำสุภาพอ่อนโยนเสมอ ปกป้องจากไม้เรียวของแม่พาไปโรงเรียนพาไปหาหมอ อุ้มขึ้นบ่าเวลาดูหนังกลางแปลงขากลับบ้าน สอนทักษะชาวทุ่ง การทำมาหากินหาปูหาปลา พาไปสอบชิงทุนในเมือง ป่วยก็อุ้มหาหมอ พ่อเลี้ยง ที่แปลว่าเลี้ยงหนูมาจริงๆ ค่ะ #รักและคิดถึงครบรอบวันจากไปตลอดกาล"
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
ภาพจาก facebook:แอนนี่ บรู๊ค
