“บาร์เซโลนา 1992” จัดโอลิมปิกไม่ได้เพื่อดึงดูดการท่องเที่ยว แต่เน้นท่องเที่ยวทำให้ได้จัดโอลิมปิก

หนึ่งในเจ้าภาพที่ถือว่าประสบความสำเร็จในการจัดมหกรรมโอลิมปิก คือ โอลิมปิก บาร์เซโลนา 1992 แต่จริง ๆ ถึงบาร์เซโลนาไม่ได้จัดโอลิมปิก เมืองแห่งนี้ก็โดดเด่นด้านการท่องเที่ยวและการพัฒนาเมืองอยู่แล้ว

หนึ่งในเจ้าภาพที่ถือว่าประสบความสำเร็จในการจัดมหกรรมโอลิมปิก คือ โอลิมปิก บาร์เซโลนา 1992 เพราะเมืองแห่งนี้พลิกฟื้นจากดินแดนที่ไร้การพัฒนามในสมัยรัฐบาลเผด็จการทหารฟรังโก (1939 - 1975) เป็นดินแดนแห่งการท่องเที่ยวอันดับ 1 ของสเปนได้ ถึงขนาดที่มีวลี “เลียนแบบบาร์เซโลนาสิ (Do it like Barcelona!)” เลยทีเดียว

แต่จริง ๆ ถึงบาร์เซโลนาไม่ได้จัดโอลิมปิก เมืองแห่งนี้ก็โดดเด่นด้านการท่องเที่ยวและการพัฒนาเมืองอยู่แล้ว

งานศึกษา (Zimbalist, 2016) เสนอว่า กว่า 83% ของงบประมาณในการจัดโอลิมปิกครั้งนี้ (ประมาณ 253.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) ได้นำไปลงทุนในสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับกีฬาเลย

และกว่า 60% เป็นเงินทุนที่รับมาจากภาคเอกชนที่ไม่เกี่ยวข้องกับกีฬาเช่นกัน โดยส่วนมากเป็นเรื่องของการโรงแรมและการท่องเที่ยว

งานศึกษาอธิบายต่อว่า บาร์เซโลนาคือ “เพชรในตม (Hidden Jewel)” เพราะว่ามีศักยภาพในการจะเป็นเมืองท่องเที่ยวลำดับต้น ๆ ของยุโรปอยู่ก่อนหน้าจะจัดโอลิมปิกอยู่แล้ว เห็นได้จากอัตราการเติบโตของธุรกิจโรงแรมและการท่องเที่ยวที่เติบโตขึ้นในอัตราเฉลี่ย 3.75% ในระยะเวลา 10 ปี (1991 - 2010 ก่อน ระหว่าง และหลังจัดโอลิมปิก 1992)

แต่มีปีหนึ่งที่อัตราตกลงคือปี 1993 ซึ่งเป็นช่วงหลังจัดโอลิมปิกพอดี ยิ่งตอกย้ำว่า โอลิมปิกไม่มีผลต่อการท่องเที่ยวที่เติบโตขึ้นของเมืองนี้ ทั้งยังมีข้อมูลว่า อัตราการจ้างงานลดลง 50% ในช่วงที่จัดโอลิมปิกอีกด้วย

ตรงนี้ เมื่อกลับไปพิจารณาตามวิธีการศึกษาวิจัย เท่ากับว่า แม้จะประสบความสำเร็จด้านการกระตุ้นการท่องเที่ยว แต่ไม่ว่าระยะสั้นหรีอระยะยาว บาร์เซโลนาก็เติบโตได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องใช้โอลิมปิกเข้ามาเกี่ยวข้อง ลำพังนโยบายท้องถิ่นก็กินขาดได้ด้วยตนเอง โอลิมปิกเหมือนผลพลอยได้จากศักยภาพที่มีอยู่นี้มากกว่า

สมดังที่งานศึกษากล่าวสรุปสั้น ๆ ว่า “Barcelona used the Olympics; the Olympics didn’t use Barcelona.”

Chronicles by วิศรุต หล่าสกุล [เฮย์เดน วิศว์]

แหล่งอ้างอิง