บทสวดมนต์ โพชฌังคสูตร
บทสวดมนต์ข้ามปี2567 บทที่ 20 โพชฌังคสูตร องค์ธรรมที่เป็นไปเพื่อตรัสรู้ มี ๗ ประการ
บทสวด โพชฌังคสูตร
โพชฌังโคสะติสังขาโต
ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
วิริยัมปีติปัสสัทธิ-
โพชฌังคา จะตะถาปะเร
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา
สัตเตเต สัพพะทัสสินา
มุนินา สัมมะทักขาตา
ภาวิตา พะหุลีกะตา
สังวัตตันติ อะภิญญายะ
นิพพานายะ จะ โพธิยา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ ๓๗
เอกัส๎มิง สะมะเย นาโถ
โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
คิลาเน ทุกขิเต ทิส๎วา
โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
เต จะ ตัง อะภินันทิต๎วา
โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกะทา ธัมมะราชาปิ
เคลัญเญนาภิปีฬิโต
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ
ภะณาเปต์วานะ สาทะรัง
สัมโมทิต์วา จะ อาพาธา
ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
ปะหีนา เต จะ อาพาธา
ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
มัคคาหะตะกิเลสาวะ
ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
คำแปล
โพชฌงค์ ๗ ประการ คือ ๑. สติ ความระลึกได้ ๒. ธัมมวิจยะ การเลือกเฟ้นพิจารณาธรรม ๓. วิริยะ ความเพียร ๔. ปีติ ความอิ่มใจ ๕. ปัสสัทธิ ความสงบ ๖. สมาธิ ความตั้งใจมาก ๗. อุเบกขา ความวางเฉยเหล่านี้ เป็นธรรมที่พระมุนีเจ้า ผู้ทรงเห็น ธรรมทั้งปวง ตรัสไว้ชอบแล้ว บุคคลอบรมฝึกฝนให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อพระนิพพาน ด้วยการกล่าว ค้าสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
สมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าทอดพระเนตรเห็นพระโมคคัลลานะ และพระกัสสปะอาพาธ ได้ความล้าบาก จึงทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการ ให้ท่านทั้งสองฟัง ท่านทั้งสองต่างชื่นชมยินดีพระธรรม เทศนานั้น แล้วกลับหายจากโรคทันที ด้วยการกล่าวค้าสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ครั้งหนึ่ง องค์พระธรรมราชาเองทรงพระประชวร รับสั่ง ให้พระจุนทะเถระกล่าวโพชฌงค์ ๗ ประการ ถวายโดยเคารพ ทรงบันเทิงพระทัยแล้วทรงหายจากพระประชวรนั้น ด้วยค้าสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
แท้จริงแล้ว อาพาธเหล่านั้นของท่านผู้ทรงคุณอันยิ่งใหญ่ ทั้ง ๓ อันตรธานไป ไม่กลับเป็นอีก เหมือนอริยมรรคก้าจัดกิเลส ลงราบแล้วไม่เกิดอีกเป็นธรรมดา ด้วยการกล่าวค้าสัตย์นี้ ขอความ สวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ ฯ
ดาวน์โหลด บทสวดมนต์ข้ามปี โดยกรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม
ที่นี่ >> บทสวดมนต์ ดาวน์โหลด
ภาพจาก : AFP
ข้อมูลจาก : สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม
