บทสวดมนต์ จันทปริตตปาฐะ
บทสวดมนต์ข้ามปี2567 บทที่ 14 จันทปริตตปาฐะ บทที่ประกาศขอให้พระพุทธองค์เป็นที่พึ่ง เสมือน จันทิมเทพบุตรประกาศว่ามีพระพุทธองค์เป็นที่พึ่ง ทำาให้พ้นภัยจากอสุรินทราหู ด้วยพุทธานุภาพ
บท จันทปริตตปาฐะ
เอวัมเม สุตังฯ เอกัง สะมะยัง ภะคะวา สาวัตถิยัง วิหะระติ
เชตะวะเน อะนาถะปิณทิกัสสะ อาราเม ฯ เตนะ โข ปะนะ
สะมะเยนะ จันทิมา เทวะปุตโต ราหุนา อะสุรินเทนะ คะหิโต โหติ ฯ
อะถะโข จันทิมา เทวะปุตโต ภะคะวันตัง อะนุสสะระมาโน
ตายัง เวลายัง อิมัง คาถัง อะภาสิ
นะโม เต พุทธะวีรัตถุ วิปปะมุตโตสิ สัพพะธิ
สัมพาธะปะฏิปันโนส๎ะมิ ตัสสะ เม สะระณัง ภะวาติฯ
อะถะโข ภะคะวา จันทิมัง เทวะปุตตัง อารัพภะ
ราหุง อะสุรินทัง คาถายะ อัชฌะภาสิ
ตะถาคะตัง อะระหันตัง จันทิมา สะระณัง คะโต
ราหุ จันทัง ปะมุญจัสสุ พุทธา โลกานุกัมปะกาติฯ
อะถะโข ราหุ อะสุรินโท จันทิมัง เทวะปุตตัง มุญจิต๎ตะวา
ตะระมานะรูโป เยนะ เวปะจิตติ อะสุรินโท เตนุปะสังกะมิ
อุปสังกะมิต์ตะวา สังวิคโค โลมะหัฏฐะชาโต เอกะมันตัง อัฏฐาสิฯ
เอกะมันตัง ฐิตัง ราหุง อะสุรินทัง เวปะจิตติ อะสุรินโท คาถา อัชฌะภาสิ
กินนุ สันตะระมาโน วะ ราหุ จันทัง ปะมุญจะสิ
สังวิคคะรูโป อาคัมมะ กินนุ ภีโต วะ ติฏฐะสีติ ฯ
สัตตะธา เม ผะเล มุทธา ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ
พุทธะคาถาภิคีโตมะหิ โน จะ มุญเจยยะ จันทิมันติฯ
คำแปล
อันข้าพเจ้า(คือพระอานนทเถระ) ได้สดับมาแล้วอย่างนี้ ฯ
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า
เสด็จประทับอยู่ที่ พระเชตะวันวิหารอาราม
ของอนาถปิณฑิกเศรษฐี ใกล้เมืองสาวัตถี
ก็โดยสมัยนั้นแล
จันทิมเทวบุตร
ถูกอสุรินทราหูจับตัวไว้ ฯ
ครั้งนั้นแล จันทิมเทวบุตร
ระลึกถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า
ได้กล่าวคาถานี้ในเวลานั้นว่า
ข้าแต่พระพุทธเจ้าผู้แกล้วกล้า
ขอความนอบน้อมจงมีแด่พระองค์
พระองค์เป็นผู้หลุดพ้นแล้วในกิเลสธรรมทั้งปวง
ข้าพระองค์เผชิญฐานะอันคับขัน
ขอพระองค์จงเป็นที่พึ่งแห่งข้าพระองค์ด้วยเถิด
ในลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้า
ทรงปรารภจันทิมเทวบุตร
ได้ตรัสกะอสุรินทราหูด้วยพระคาถาว่า
จันทิมเทวบุตร ถึงตถาคตผู้เป็นพระอรหันต์ว่าเป็นที่พึ่ง
ดูก่อนราหู ท่านจงปล่อย จันทิมเทวบุตรเสียเถิด
พระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นผู้อนุเคราะห์สัตว์โลก
ลำดับนั้นแล อสุรินทราหู
ปล่อยจันทิมาเทวบุตรแล้ว
ก็กระหืดกระหอบ
เข้าไปหาอสุรินทเวปจิตติถึงที่อยู่
ครั้นเข้าไปหาแล้ว
ก็เศร้าสลดใจ
เกิดขนพองสยองเกล้า
ได้ยืนอยู่ ณ ที่อันสมควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ
ได้กล่าวกะอสุรินทราหู ผู้ยืนอยู่
ณ ที่อันสมควรส่วนข้างหนึ่ง ด้วยคาถาว่า
ดูก่อนราหู ทำไมหนอ ท่านจึงกระหืดกระหอบ
ปล่อยพระจันทร์เสียเล่า
ทำไมหนอ ท่านจึงเศร้าสลดมายืนกลัวอยู่ทำไมเล่า ฯ
อสุรินทราหูกล่าวว่า ข้าพเจ้าถูกขับด้วยคาถาของพระพุทธเจ้า
หากข้าพเจ้าไม่พึงปล่อยจันทิมเทวบุตร ศีรษะของข้าพเจ้า
พึงแตกเป็นเจ็ดเสี่ยง มีชีวิตอยู่ก็จะไม่ได้รับความสุขเลย ฯ
ดาวน์โหลด บทสวดมนต์ข้ามปี โดยกรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม
ที่นี่ >> บทสวดมนต์ ดาวน์โหลด
ภาพจาก : AFP
ข้อมูลจาก : พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๗ สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม
