สุดเชื่อง! นกเอี้ยงโครงออกอาการเขินอาย หลังเห็นคลิปตัวเองในมือถือ (คลิป)

วันนี้ (26 มิ.ย.62) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ "พี่เบิ้ม คนสร้างภาพ" ได้ลงคลิปน่ารักของ "นกกิ้งโครงคอดำ" หรือ "นกเอี้ยงโครง" โดยระบุข้อความด้วยว่า "ล้านกรงทอง ก็คงสู้การได้ออกสู่โลกกว้างไม่ได้..ขอให้นายมีความสุขเน้อ....(ติดมือถือนี่หว่า)" โดยเฟซบุ๊กดังกล่าวได้ตามหาเจ้าของนก เนื่องจากคาดว่านกจะหลุดออกมาภายในค่ายกาวิละ ต.วัดเกต อ.เมืองเชียงใหม่ 

ผู้สื่อข่าวได้สอบไปยัง "พี่เบิ้ม คนสร้างภาพ" หรือ จ.ส.อ.ชยพล ปัญญาจันทร์ สังกัดมทบ. 33 โดยเปิดเผยว่า เช้านี้ขณะเข้ามาทำงานปกติ ได้พบนกดังกล่าวบินมา โดยไม่ได้กลัวคนแต่กลับเดินเข้าหาเชื่องมากๆ ใครไปใครมาก็เดินเข้าไปหาเล่นด้วย จึงได้ถ่ายคลิปแล้วนำคลิปเปิดให้ดูเจ้านกตัวนี้กลับแสดงพฤติกรรมออกเขินอายอย่างที่เห็น จนหลายคนเห็นความน่ารักพากันแชร์ต่อกันไป

อย่างไรก็ตาม คาดว่าจะเป็นนกเลี้ยงเพราะมีความเชื่องคุ้นกับคนมาก เรียกคำเมืองก็เดินเข้ามาหา คงจะหลุดจากรงเลี้ยงแล้วบินมาหยุดที่ทำงานตน จึงได้ฝากคลิปภาพนกตัวนี้ประกาศตามหาเจ้าของนกตัว แต่ตอนนี้ยังอยู่ที่ไม่ไปไหนอยู่เล่นกับคนทั่วไปอย่างน่ารักจนทำให้หลายคนชื่นชอบหลงรักอย่างนำไปเลี้ยง สำหรับใครเป็นเจ้าของสามารถติดต่อ จ.ส.อ.ชยพล ได้ที่หมายเลข 081-950-0593

สำหรับข้อมูลนกกิ้งโครงคอดำ หรือ นกเอี้ยงโครง เป็นนกชนิดหนึ่งในวงศ์นกเอี้ยงและนกกิ้งโครง นกกิ้งโครงคอดำเป็นนกที่มีรูปร่างอ้วนป้อมและ มีขนาดใหญ่กว่านกชนิดอื่นในวงศ์เดียวกัน มีขนาดความยาวประมาณ 27 เซนติเมตร ตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะคล้ายกัน มีปากสีดำ หัวสีขาว มีหนังรอบตาสีเหลือง คอสีดำ ปีกและลำตัวด้านบนสีเท้ามีแถบสีขาวพาดขวาง 4-5 เส้น อก, ท้อง, ก้น, สะโพกและปลายหางสีขาว ในประเทศไทยพบได้แทบทุกภาคยกเว้นทางตอนใต้ของภาคใต้ ในต่างประเทศพบได้ในประเทศอินเดีย, พม่า, ลาว, เวียดนาม, กัมพูชา และภาคใต้ของจีน

นกกิ้งโครงคอดำเป็นนกที่กินเมล็ดพืชและธัญพืชเป็นอาหาร และกินสัตว์ขนาดเล็กๆ เช่น แมลงหรือสัตว์เลื้อยคลานได้ด้วย อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง หากินตามพื้นดิน โดยมักส่งเสียงร้องเอะอะเสียงดังทั้งฝูงโดยเฉพาะเมื่อตกใจหรือเวลาถูกรบกวน เป็นนกที่อาศัยทั้งในท้องทุ่งหรือแหล่งเกษตรกรรม จนถึงชุมชนเมืองของมนุษย์ นกกิ้งโครงคอดำเป็นหนึ่งของนกในวงศ์นี้ที่สามารถเลียนเสียงมนุษย์ได้ จึงมีการนำมาเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง และถือเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535